نوشته شده توسط : ali
تاریخ انتشار : سه شنبه 20 آبان 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali
تاریخ انتشار : یک شنبه 11 آبان 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali

ثبت برند تضمینی و ارزان

ثبت برند تضمینی و تخصصی

ثبت برند تخصصی و سریع

ثبت برند تخصصی و ارزان



:: بازدید از این مطلب : 17
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 10 آبان 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali





دزفول ، از شهرستان های استان خوزستان در جنوب غربی ایران است. این شهرستان از شمال به استان لرستان ، از غرب یه شهرستان اندیمشک ، از شرق به استان های چهارمحال بختیاری ، از جنوب شرقی به شهرستان مسجد سلیمان و از جنوب به شهرستان های شوشتر و گتوند و از جنوب غربی به شهرستان شوش محدود می شود.
کشاورزی در دزفول سابقه ای تاریخی دارد. بخش غیر کوهستانی دزفول پرآب ترین منطقه کشاورزی استان خوزستان است. این امر موجب رونق کشاورزی در این شهرستان شده است و دزفول را به عنوان یکی از قطب های کشاورزی استان مطرح نموده است. شهرستان دزفول از خاک بسیار موغوب، هوای مناسب و آب فراوان با شبکه های مدرن آبیاری، وجود مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد با سابقه 52 ساله و نیز دو شرکت بزرگ کشت و صنعت شهید بهشتی و شهید رجایی برخوردار است.

مرکبات دزفول بخصوص پرتقال از سالم ترین و مرغوب ترین نوع مرکبات کشور محسوب می شوند. همچنین ، دزفول از نظر تولید گل های رز و مریم در کشور بالاترین رتبه را داراست . به طوریکه بخش عمده ای از تولیدات گل دزفول به سایر استان ها و خارج از کشور صادر می شوند.
این شهر زیبا ، به دلیل ظرفیت ها و قابلیت های متعددی که دارد، فرصت های بی نظیری را برای سرمایه گذاری و تاسیس شرکت فراهم آورده است .
همراه ما باشید تا با شرایط ثبت کردن شرکت در دزفول آشنا شوید .
در شهرستان دزفول می توانید انواع شرکت های تجاری را به شرح ذیل به ثبت برسانید.
الف- شرکت سهامی ( شامل سهامی عام و سهامی خاص )
ب- شرکت های با مسئولیت محدود
ج- شرکت های تضامنی
د- شرکت های نسبی
ه- شرکت های مختلط سهامی
و- شرکت های مختلط غیرسهامی
ز- شرکت های تعاونی ( شامل تولید، مصرف ، اعتبار ، وام و روستایی )
ثبت هر کدام از شرکت ها شرایطی دارد که به طور مختصر به این شرایط می پردازیم .
شرکت های با مسئولیت محدود : حداقل شرکا در شرکت با مسئولیت محدود 2 نفر می باشد. حداقل سرمایه محدودیتی ندارد و حداقل هیات مدیره 1 نفر یا بیشتر و مسئولیت شرکا به میزان سهم الشرکه هر شریک می باشد.
شرکت های سهامی خاص : حداقل سهامداران3 نفر است. حداقل سرمایه صد هزار تومان و حداقل هیات مدیره یا مدیران 3 نفر و مسئولیت شرکا به میزان مبلغ اسمی سهام هر شریک محاسبه می شود.
شرکت های سهامی عام : حداقل تعداد سهامداران 5 نفر است. حداقل سرمایه پنج میلیون ریال است . سهامداران فقط به میزان سهامشان مسئول تادیه دیون شرکت اند ؛ نه بیشتر .
شرکت نسبی : حداقل اعضا 2 نفر است. حداقل سرمایه محدودیتی ندارد و حداقل هیات مدیره یک نفر یا بیشتر و مسئولیت شرکا به نسبت سهم الشرکه هر شریک می باشد.
شرکت تضامنی : در شرکت تضامنی حداقل اعضا 2 نفر است ، برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد، حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر و مسئولیت شرکا نامحدود است و هر شریک مسئولیت کامل دارد.
شرکت تعاونی : حداقل سهامداران 7 نفر است . حداقل سرمایه محدودیتی ندارد و حداقل هیات مدیره 3 تا 7 نفر و مسئولیت شرکا در صورت سهامی بودن به میزان مبلغ اسمی هر سهامدار و در صورت غیرسهامی بودن با توجه به تراضی شرکا در اساسنامه می باشد.

ثبت شرکت
شرکت مختلط سهامی : حداقل اعضا 2 نفر است ، حداقل سرمایه محدودیتی ندارد ، حداقل هیات مدیره یک نفر یا بیشتر و مسئولیت شرکای ضامن نامحدود و شرکای سهامی به میزان مبلغ اسمی هر شریک می باشد.
شرکت مختلط غیرسهامی : حداقل اعضا 2 نفر است ، حداقل سرمایه محدودیتی ندارد ، حداقل هیات مدیره یک نفر یا بیشتر و مسئولیت شرکای ضامن نامحدود و شرکای غیرسهامی به میزان سهم الشرکه می باشد.
تشکیل کلیه شرکت های مذکور موکول به تنظیم شرکت نامه رسمی است. البته لازم به ذکر است در مورد شرکت های سهامی عام و خاص به موجب مواد 6 و 18 و 20 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24/12/1347 تنظیم شرکت نامه لازم نیست و تنظیم اظهارنامه کافی خواهد بود.
از جمله سایر مدارک مورد نیاز برای ثبت، اساسنامه است. قانون تجارت ایران، تنظیم اساسنامه را برای همه شرکت ها ضروری ندانسته است اما برای شرکت های سهامی عام و خاص، تنظیم و تصویب اساسنامه لازم و ضروری می باشد. ماده 4 نظام نامه راجع به مواد 196 و 197 و 198 قانون تجارت مصوب 1311 نیز در خصوص مدارک لازم برای ثبت شرکت ها در مقابل کلمه اساسنامه عبارت "اگر باشد" را برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود، نسبی، تضامنی، مختلط غیرسهامی و تعاونی آورده است که نشان از اختیاری بودن ارائه اساسنامه برای ثبت شرکت های مذکور دارد، اما شرکت های نامبرده می توانند در صورت تمایل، اساسنامه داشته باشند و غالباَ برای ثبت همه شرکت ها اساسنامه تهیه می شود . در صورتی که اساسنامه جداگانه برای شرکت تنظیم نشود مقررات مربوط به اداره و امور شرکت در شرکت نامه تصریح می گردد. اساسنامه باید در دو جلد تهیه و به امضای همه سهامداران برسد.
در مجموع ، هر شرکت بنا بر موضوع و نوعی که دارد به مدارک مختلفی برای ثبت نیاز دارد که می توانید در صفحه هر کدام به طور کامل در موردشان بخوانید. اما ، مدارک و اطلاعات مورد نیاز برای ثبت اولیه شرکت به قرار ذیل است :
مدارک هویتی تمامی شرکا و سهامداران و بازرسین ، گواهی عدم سوء پیشینه برای اعضای هیئت مدیره و بازرسین، ارائه آدرس صحیح به همراه کد پستی برای محل فعالیت شرکت و محل سکونت متقاضیان، مدرک تحصیلی مورد نیاز برای موضوعاتی که نیاز به مدرک تحصیلی دارند ، مجوز فعالیت برای موضوعاتی که ملزم به ارائه مجوز می باشند ، نام برای شرکت ، موضوع، نام و سمت و سهام هر یک از سهامداران یا شرکا و اعضای هیئت مدیره و وضعیت حق امضای شرکت باید مشخص شود.
• موارد مهمی که جهت ثبت شرکت خود باید رعایت کنید

1- موضوع و هدف شرکت باید مشروع و قانونی باشد. بنابراین از نظر قانون نمی توان برای یک امر غیرقانونی یا نامشروع قرارداد وضع نمود. لازم به ذکر است، چنانچه موضوع فعالیتتان نیازمند اخذ مجوز است ، پیش از ثبت باید مجوز مربوطه را از مرجع صلاحیت دار اخذ کنید والا درخواست شما رد خواهد شد.
2- با توجه به افزایش روزافزون شرکت ها، انتخاب اسمی غیرتکراری و جدید اهمیت فراوانی دارد. اسم شرکت حتماَ باید الف) ریشه فارسی داشته باشد ب) لاتین نباشد. ج) طبق شئونات جمهوری اسلامی ایران باشد. د) باید دارای 3 سیلاب (اسم خاص) باشد .
3- حداقل سن برای ثبت نمودن شرکت 18 سال است.
4- همان طور که اشاره شد، یکی از مدارک ضروری برای ثبت کردن شرکت اخذ گواهی عدم سوء پیشینه است . لازم است کلیه اعضای هیات مدیره شرکت و بازرسان و مدیران شرکت اقدام به اخذ گواهی عدم سوء پیشینه نمایند. اما اگر کسی صرفاَ سهامدار باشد ولی هیچ نقشی در شرکت و هیات مدیره نداشته باشد نیازی نیست که گواهی عدم سوء پیشینه اخذ کند.
5- برای اخذ گواهی عدم سوء پیشینه هر کس باید شخصاَ به یکی از دفاتر پلیس + 10 مراجعه نموده و درخواست گواهی عدم سوء پیشینه نماید.
6- مدیرعامل شرکت حتماَ باید شخص حقیقی باشد. چنین الزامی فقط در مورد مدیرعامل وجود دارد. مدیران دیگر می توانند شخص حقوقی باشند.
7- شرکت باید یک آدرس معتبر داشته باشد تا ابلاغیه های مربوط به شرکت به آن ارسال شود. کد پستی حوزه مالیاتی را تعیین می کند. اگر در آغاز کدپستی را وارد کنید که مرکز اصلی شرکت شما نباشد، برای تغییر آن تشریفات قانونی زیادی را باید انجام دهید.
8- کارمندان دولت نمی توانند رئیس ، مدیرعامل یا عضو هیئت مدیره شرکت های خصوصی باشند.



:: بازدید از این مطلب : 12
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : پنج شنبه 8 آبان 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali





اساسنامه از دو واژه اساس و نامه ترکیب یافته است که بخش اول آن یعنی اساس به معنی پی ، پایه و بنیان و بخش دوم آن را همان نامه یا نوشته معنا کرده اند.
همان گونه که شخص حقیقی ( طبیعی ) با شناسنامه و اطلاعات شناسنامه ای خود معرفی و شناسایی می گردد، یک شخص حقوقی هم به وسیله اساسنامه قابل شناسایی خواهد بود . در واقع، اساسنامه شرکت به منزله سندی است که به آن اعتبار می بخشد.

هر یک از شرکت های تجاری و غیرتجاری، دولتی و غیردولتی دارای اساسنامه مخصوص به خود خواهند بود.
اساسنامه شرکت ماهیتاَ قابل تغییر است و نحوه تغییر آن باید در خود اساسنامه گنجانیده شده باشد. بنابراین مجمع عمومی فوق العاده می تواند در صورت ضرورت هر یک از مواد اساسنامه را به طریقی که در خود اساسنامه پیش بینی شده است تغییر دهد. با این تغییر می تواند برای شرکاء امتیاز جدیدی قائل شود ولی در بعضی از موارد اختیارات مجمع عمومی طبق قانون مشروط و در بعضی از موارد تغییر ممنوع شده است.

 تغییر مشروط

تغییر امتیازات سهام ممتازه که در بند 6 ماده 28 طرح اساسنامه از موارد ضروری درج شده است و تبصره ذیل ماده 27 همان ماده نیز به آن اشاره نموده است، مورد حمایت ویژه قرار دارد و صرف رای گیری در مورد تغییر آن در مجمع عمومی فوق العاده کافی دانسته نشده است.
طبق این ماده در هر موقع که مجمع عمومی صاحبان سهام بخواهد در حقوق نوع مخصوصی از سهام شرکت تغییر بدهد تصمیم مجمع عمومی قطعی نخواهد بود مگر بعد تغییر اساسنامه و آنکه دارندگان اینگونه سهام در جلسه خاصی آن تصمیم را تصویب کنند. برای آنکه تصمیم جلسه خاص مذکور معتبر باشد باید دارندگان معمولاَ اکثریت ( در اساسنامه تعیین می شود ) اینگونه سهام در جلسه حاضر باشند. اگر در این دعوت این حد نصاب حاصل نشود در دعوت دوم حضور دارندگان ( اقلاَ یک سوم ) اینگونه سهام کافی خواهد بود.
طبق ماده 313 قانون اشخاص حقوقی و شرکت های تجاری در مجمع عمومی فوق العاده دارندگان بیش از نصف سهامی که حق رای دارند باید حاضر شوند. اگر در اولین دعوت حد نصاب مذکور حاصل نشود، مجمع برای بار دوم دعوت می شود و با حضور دارندگان بیش از یک سوم سهامی که حق رای دارند رسمیت می یابد و تصمیم می گیرد به شرط آنکه در دعوت دوم نتیجه دعوت اول قید شده باشد.
تصمیمات همواره مجمع عمومی فوق العاده در این خصوص معمولاَ با اکثریت دو سوم آراء معتبر است. هر شرکت سهامی می تواند به موجب اساسنامه یا با تغییر اساسنامه و همچنین تا موقعی که شرکت منحل نشده است طبق تصویب مجمع عمومی فوق العاده صاحبان سهام ممتاز ترتیب دهد.
امتیازات اینگونه سهام و نحوه استفاده از آن باید به طور وضوح تعیین گردد. بعد از تخصیص و صدور سهام ممتازه ممکن است موجبات صدور آن مرتفع شود یا اینکه امتیازات داده شده کافی نباشد و اقتضای تغییر امتیازات به وجود آید. در این موارد نیز به همان ترتیب قبلی هرگونه تغییر باید با تغییر اساسنامه و تصویب مجمع عمومی فوق العاده شرکت با جلب موافقت دارندگان حد نصاب تعیین شده در اساسنامه انجام گیرد.
بنابراین تغییر بند 22 ماده 28 قانون اشخاص حقوقی و شرکت های تجاری در اختیار مطلق مجمع عمومی فوق العاده قرار دارد.
تغییر ممنوع

در مورد تغییر تابعیت ، اساسنامه شرکت لایتغیر است. زیرا هیچ مجمع عمومی نمی تواند تابعیت شرکت را تغییربدهد . چون ارکان تصمیم گیرنده شرکت سهامی مجامع عمومی هستند و خارج از مجامع عمومی کسی صلاحیت اتخاذ تصمیم برای شرکت را ندارد با سلب اختیار از همه مجامع عمومی تغییر تابعیت شرکت لایتغیر می شود. این قاعده از این اصل پیروی می کند که اعطای تابعیت به اشخاص حقیقی و حقوقی اصولاَ از اختیارات دولت ها است و خود اشخاص، در مساله مورد بحث ارگان های تصمیم گیرنده شرکت سهامی نمی توانند در مورد آن اتخاذ تصمیم نمایند. حتی در ماده 10 قانون اشخاص حقوقی و شرکت های تجاری مقرر شده است که اشخاص حقوقی ایرانی نمی توانند اقامتگاه خود را در خارج از قلمرو حاکمیتی جمهوری اسلامی ایران قرار دهند.
بنابراین حق تابعیت به افراد داده شده است ولی تغییر تابعیت اعم از کسب تابعیت یا سلب تابعیت مقوله دیگری است که باید با توجه به مقررات حاکم در حقوق بین الملل خصوصی مورد بحث و بررسی قرار گیرد.



:: بازدید از این مطلب : 16
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : پنج شنبه 8 آبان 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali





هر فرد حقیقی و حقوقی برای معرفی کالا و خدمات خود و ایجاد وجه تمایز بین محصولات و خدمات خود می تواند صاحب یک یا چند علامت تجاری باشد. وقتی محصولاتی با علامت مشخص به بازار عرضه می شود ، آن علامت محصولات مزبور را از محصولات اشخاص دیگر متمایز می سازد؛ زیرا محصولات مشابه دارای مارک های مختلف خواهند بود و هیچ تولیدکننده ای حق ندارد با مارک ثبت شده دیگری محصولات خود را به بازار عرضه کند و در صورت تخلف با ضمانت اجرای کیفری و مدنی روبرو خواهد شد .

از سویی دیگر، علامت تجاری ثبت شده، با جلوگیری از ایجاد اشتباه، التقاط و یا اغفال و گمراهی مصرف کنندگان ، عامل مهم ایجاد تعادل در رژیم رقابتی می گردد.
این نکته را نیز باید در نظر داشت که علائم تجاری، بعضی اوقات توسط بیش از یک شرکت استفاده می شود چرا که مالک علامت می تواند مجوز استفاده از آن را به سایر شرکت ها واگذار کند. در واقع، از آن جا که صاحب علامت ثبت شده مالک آن محسوب می شود و مالک هر ملکی می تواند در محدوده قانون هرگونه تصرفی در آن بنماید. ممکن است علامت را به دیگری تملیک کند یا اجازه بهره برداری از آن را به غیر واگذار نماید.
در این زمینه توجه به نکات ذیل ضروری است :
1- قرارداد اعطاء مجوز بهره برداری ممکن است در قالب یکی از عقود معین نظیر عقد اجاره یا عقد صلح یا به صورت واگذاری حق انتفاع و یا در قالب ماده 10 قانون مدنی ایران تنظیم گردد. به تعبیر دیگر قرارداد اعطاء جواز بهره برداری از موضوعات علامت ثبت شده با تراضی طرفین تنظیم خواهد شد و تابع تشریفات خاصی نیست.
2- در قرارداد مجوز بهره برداری باید صریحاَ به این نکته اشاره شود که آیا اجازه اعطایی صورت انحصاری دارد یا این که صاحب اصلی علامت و یا دیگران نیز حق بهره برداری از آن ها را خواهند داشت تا در عمل و در مقام اجراء، قرارداد دچار اشکال و ابهامی نگردد.
3- اگر انحصاری یا غیرانحصاری بودن اجازه بهره برداری از علامت در مجوز ذکر نگردد، هر مجوز بهره برداری که به ثبت برسد، غیرانحصاری محسوب است.
4- شرط واگذاری مجوز بهره برداری به دیگری به وسیله دارنده مجوز با توجه به مفاد ماده 44 ق- ث- ا- ط- ع که می گوید : " قرارداد بهره برداری از ثبت اظهارنامه ثبت علامت، باید به طور موثر کنترل اجازه دهنده بر کیفیت و مرغوبیت کالا و ارائه خدمات توسط استفاده کننده را در برداشته باشد، در غیر این صورت یا در صورتی که کنترل به طور موثر انجام نگیرد، قرارداد اجازه بهره برداری فاقد اعتبار خواهد بود ".
لذا ، دارنده مجوز ، حق اعطای اجازه به دیگران را نخواهد داشت مگر این که صاحب علامت در قرارداد واگذاری اجازه بهره برداری از علامت ، این حق را صریحاَ به صاحب مجوز داده باشد و به تعبیر دیگر در صورت مسکوت ماندن این موضوع، نمی توان صاحب مجوز را به علت داشتن سلطه بر مزایای ناشی از علامت و داشتن حق بهره برداری، مجاز به اعطای اجازه به دیگری دانست و اگر صاحب علامت چنین حقی را به صاحب مجوز واگذار کرده باشد، به طور مسلم لازم است در ضمن قرارداد و تفویض اعطای جواز به دیگری شرط شود که دارنده مجوز اولیه مکلف است به طور موثر بر کیفیت مرغوبیت کالا و کیفیت مطلوب ارائه خدمات اعمال کنترل کند تا اعطاء مجوز بعدی اعتبار قانونی داشته باشد.
اعطاء اجازه بهره برداری از علامت ثبت شده از طرف مالک علامت، طبق مواد 142 و 143 آئین نامه اجرایی باید در اداره مالکیت صنعتی به ثبت برسد.
درخواست ثبت مجوز بهره برداری باید حاوی نکات ذیل باشد

1- نام و نشانی و تابعیت اجازه گیرنده و نماینده قانونی وی در صورت وجود نماینده .
2- بیان و تصریح به این که اجازه بهره برداری چه نوع کالا یا چه نوع امور خدماتی به اجازه گیرنده اعطاء شده است، چنانچه اجازه ، فقط نسبت به بخشی یا بعضی از کالا یا خدمات داده شده باشد.
3- پیوست کردن مدارک قانونی مبنی بر اعطاء اجازه بهره برداری که به امضاء اجازه دهنده و اجازه گیرنده رسیده است به درخواست ثبت مجوز.
4- پیوست کردن اصل آخرین گواهی نامه معتبر علامت ثبت شده .
5- پیوست مدارک نمایندگی قانونی در صورت وجود نمایندگی .
6- پیوست رسید مربوط به پرداخت هزینه ها ( طبق بند 7 جدول شماره 3 ضمیمه شماره یک جدول هزینه ها )
حق ثبت مجوز بهره برداری از علامت ثبت شده برای شخص حقیقی به ازاء هر طبقه کالا یا خدمات مبلغ 000/ 100ریال و به ازاء هر طبقه اضافی 000/50 ریال و برای شخص حقوقی دو برابر مبالغ مذکور تعیین شده است و حق ثبت اجازه بهره برداری از اظهارنامه، برابر بند 9 جدول مذکور برای شخص حقیقی 000/50 ریال و برای شخص حقوقی 000/100 ریال در نظر گرفته شده است .
پیوست کردن مدارک لازم مبنی بر تعهد اجازه دهنده به کنترل موثر در کیفیت و مرغوبیت تولید کالا یا ارائه خدمات ، از طرف اجازه گیرنده . یعنی صاحب مجوز، که ممکن است در ضمن قرارداد اعطاء یا در قرارداد جداگانه، تعهد و شرایط آن پیش بینی شده باشد.
مرجع ثبت مکلف است وجود شرایطی را در زمینه کنترل اجازه دهنده بر کیفیت و مرغوبیت تولید کالاها یا ارائه خدمات موضوع علامت توسط اجازه گیرنده را در مجوز بهره برداری، احراز کند. در غیر این صورت درخواست ثبت مجوز بهره برداری قابلیت ثبت نخواهد داشت.
مرجع ثبت پس از بررسی درخواست و مدارک پیوست، چنانچه درخواست را قابل ثبت دانست آن را در دفتر مربوط به ثبت علامت و در صفحه مخصوص نقل و انتقالات ثبت می کند و مراتب را در هر گواهی نامه اصلی علامت درج و بر هزینه ذینفع ظرف 30 روز از تاریخ ثبت، در روزنامه رسمی مراتب را آگهی خواهد کرد و در صورت درخواست، گواهی نامه ثبت مجوز بهره برداری را با ذکر خصوصیات و شرایط بهره برداری صادر و به اجازه گیرنده تسلیم خواهد کرد. طبق ماده 50 ق. ث. ا. ط. ع، مرجع ثبت باید مفاد قرارداد مجوز را به صورت محرمانه حفظ کند.
تاثیر این گونه قراردادها نسبت به اشخاص، مشروط به تسلیم قرارداد اجازه بهره برداری به اداره مالکیت صنعتی و ثبت آن و نشر آگهی مربوط به آن خواهد بود.
8- مدت مجوز بهره برداری باید مشخص باشد. ( مستفاد از ماده 145 آئین نامه ) قراردادن مجوز بهره برداری با توجه به ماده 219 ق. م لازم الاتباع است مگر به علت قانونی فسخ یا به اعتراض، اقاله گردد.



:: بازدید از این مطلب : 13
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : پنج شنبه 8 آبان 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali

خدمات ثبت شرکت در مناطق آزاد

خدمات ثبت شرکت چند منظوره

خدمات ثبت شرکت سهامی

ثبت برند لاتین

ثبت برند vip

ثبت برند تخصصی



:: بازدید از این مطلب : 13
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : پنج شنبه 8 آبان 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali

مشاوره ثبت شرکت بین المللی

خدمات ثبت شرکت

خدمات ثبت شرکت مسئولیت محدود



:: بازدید از این مطلب : 13
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : چهار شنبه 7 آبان 1399 | نظرات ()